Discovery Human Nature Forum

zwierzeta czyli niższy (!@#$% protest ) gatunek
( zalety : maja krótką pamięć, potrafia byc czułe i troskliwe, przyzwyczajaja sie zazwyczaj, potrafia sie cieszyc , nie potrafią mówić, )
(wady: nie sa ludzmi, nie potrafią mówić, maja zwierzęce instynkty , potrafia myslec egoistycznie ,trzeba po nich sprzatac )

gdyby sherlock holmes zauwazył ma horyzoncie człowieka ze zwierzakiem zainteresowałby sie prawdopodobnie gatunkiem i wyborem człowieka to wiele wyjasnia o jego naturze

gatunek to zawsze jego cechy naturalne i własne wyglad zewnętrzny czesto natura człowieka wybiera nature zwierzecia podobnego do niego czyli wybieramy dopasowanie

wybieramy cos czego my potrzebujemy...własciwie to nie potrzebujemy zwierzaka...
tylko cech ,które dany zwierzak soba reprezentuje
A wybieramy i potrzebujemy tego czego nam brakuje
co dany zwierzak zastepuje
Zdarza sie jednak ze mowimy ze wolimy zwierzaka od czlowieka i to jest zastanawiajace
..bo wszyscy czasem klamiemy a to odroznia nas do zwierzat

Czasami zwierzęta zastępują ludziom dzieci. Traktują je właśnie jak ludzi co dla tych zwierząt nie jest dobre i tak naprawdę wtedy opiekunowie robią tym stworzeniom krzywdę.

Wydawało mi się, że po to własnie znajoma para kupiła sobie psa, aby zastąpić sobie w jakimś stopniu  nieposiadanie dziecka. Opiekują się tym psem lepiej niż sobą nawzajem, pies ma do wszystkiego prawo, jest najważniejszy i ma kolejność jako pierwszy. Pomijam takie zachowania jak spanie z psem zamiast z partnerem, gotowanie najpierw psu potem sobie itd....

Więc dla tych ludzi pies w moim mniemaniu jest skuteczną wymówką do unikania bliskości. Zarówno fizycznej jak i psychicznej.  Bo trzeba spać z psem bo będzie szczekał i budził sąsiadów, bo problemy psa i czas jest ważniejszy niż czas dla nich i ich problemy. Zajmują się zwierzem aby uniknąć rozwiązywania swoich własnych problemów, które są dla nich chyba bolesne i robią z niego jakby temat zastępczy.

Niestety niektórzy ludzie trzymają zwierzęta żeby móc poczuć swoją wyższość.
Sprawia im przyjemność pastwienie się nad nimi, tresowanie ich, poniżanie, trzymanie na łańcuchach, wyrządzanie krzywdy. Mogą wtedy poczuć się jak ktoś kto sprawuję władzę i kontrole nad słabszymi.

House napisał: "A wybieramy i potrzebujemy tego czego nam brakuje
co dany zwierzak zastepuje
Zdarza sie jednak ze mowimy ze wolimy zwierzaka od czlowieka i to jest zastanawiajace
..bo wszyscy czasem klamiemy a to odroznia nas do zwierzat"

Niekoniecznie. Czasem ludzie wybierają takiego czworonoga co właśnie odzwierciedla nas samych gdyż z ludźmi jest im ciężko dogadać się. Wtedy taki pies staje się kompanem i jako jedyny "rozumie" nas.

Owszem, wolę bardzo często psa od człowieka ale nie oznacza to, że patrzę na to, że on kłamie czy nie kłamie. Patrzę natomiast na to, że pies nie odpyskuje, zawsze jest wierny choćby nawet miał oddać za nas życie. Nie kłóci się, nie oczernia, nie wytyka naszych wad, itd. 

W zupełności zgadzam się z Twoją wypowiedzią. Prawdopodobnie(piszę "prawdopodobnie" bo do końca nigdy nie będziemy pewni czy tak to właśnie działa) szukamy przyjaciela, który daje nam to, czego nie mamy ale czy oby na pewno chcielibyśmy obok drugiego człowieka? Chyba niekoniecznie, dużo zależy od tego czego doświadczyliśmy w życiu.

Zgadzam się z waszymi wypowiedziami. Lecz nie do końca. Zwierzę nigdy nie zastąpi człowieka. Przywiązanie np. psa (uwielbiam psy!) nie zastąpi ludzkiej przyjaźni. Wiem, że często ludzie nie zdają sobie z tego sprawy. Zwierzę w domu zastępuje im towarzystwo ludzi, którego, z różnych przyczyn nie mają lub mają w ograniczonym bardzo zakresie. Przynajmniej pragną w to wierzyć. Tak naprawdę są nieszczęśliwi. Nie mają bowiem dostępu do wielu pozytywów, które niesie za sobą towarzystwo innych ludzi (w sensie znajomych, przyjaciół, członków rodziny). Byłem kiedyś w pracy 24 godziny i towarzyszył mi tylko pies. Wierzcie mi. Nie zastąpił (mimo usilnych starań) człowieka. Czułem się bardzo samotny i ucieszyłem się na widok pierwszego przedstwaiciela ludzkiego rodzaju. Zwierzę w domu nie zastąpi też dziecka parom, kóre nie mogą mieć dzieci. Owszem można próbować przelać na nie swoje ojcowskie lub matczyne uczucia ale to nie będzie to samo co prawdziwe macierzyństwo, ojcostwo. Ja kocham przyrodę, zwłaszcza faunę. Zawsze trzymałem w domu zwierzęta gdyż chciałem mieć bliski kontakt z naturą (nadal tak jest). Według mnie to jest główna przyczyna, dla której nie możemy się obyć w swoim gospodarstwie domowym bez psa, kota i innych zwierzaków. Chęć bliskiego kontaktu z ogólnie rozumianą naturą, z której przecież się wywodzimy, której częścią wciąż jesteśmy.           

Edu myślę, że Twoje podejście jest bardzo "zdrowe". Z jednej strony lubisz zwierzęta, doceniasz przebywanie z nimi a z drugiej strony jesteś świadom, że nie są w stanie zastąpić człowieka.

To też takie myślenie fair w stosunku i do siebie i do zwierząt wg mnie. Bo nie obarczas i nie oczekujesz od zwierzęcia, które nie jest w stanie spełnić Twoich potrzeb aby je spełniało a pomimo to je lubisz i nie starasz się doszukiwać w nim na siłę cech i zachowań ludzkich i nie chcesz "przerobić" np psa na człowieka .

Myślę, że fajnie mieć "zwierza" w domu ale właśnie z tą świadomością, że nie zastąpi człowieka, nie mamy prawa tego oczekiwać i też mieć świadomość swoich reakcji kiedy takie oczekiwania się pojawią .

Moim założeniem jest fakt, że prawdziwy przyjaciel będzie ten, kto w chwili śmierci nadal będzie przy mnie, do chwili mego odejścia z tego świata, nigdy mnie czy wspólnych tajemnic nie zdradzi. Wtedy mogę dopiero powiedzieć, że dana osoba jest rzeczywiście prawdziwym przyjacielem.

A tymczasem w trakcie czekania na tę chwilę śmierci i potwierdzenie oddania przyjaciela przegapiasz wszystko .....

W życiu sparzyłam się wielokrotnie i nie chcę przechodzić takich sytuacji ponownie bo to jest bolesne.
Wolę każdego szanować, kogoś wyróżnić pod względem dobroci co do mojej osoby i tyle.
A więc pop pierwsze- nie mam przyjaciół z powodu w/w przykładów.Po drugie- po tylu krzywdach jakich doświadczyłam od ludzi, których uważałam za swoich przyjaciół i gdzie oni także zatwierdzali mnie w przekonaniu o swej przyjaźni do mnie wolę psa niż człowieka.

Co nie oznacza, że stronię od ludzi. Poznaję bardzo wiele ciekawych osobowości bo każdy jakby nie było, jest inny, wnosi coś nowego do mego życia ale na przyjaźń Ci ludzie z mojej strony, nie mogą liczyć.

Czyli "z powodu kilku-nastu ludzi obraziłam się na cały ludzki gatunek i nikomu nie dam szansy oprócz zwierzętom" bo są bezpieczniejsze . Taki trochę egoizm nie sądzisz?

Tak czy inaczej szukasz w zwierzu tego czego nie dostałaś od ludzi, nie dając szansy innym i przegapiając wiele  ....


-------------------------------

Wracają do zwierząt to np dla mnie zachowania zwierząt są bardziej klarowne. lepiej chyba rozumiem ich język niż zawiły język swojego gatunku. Ale to istotnie moze być mój defekt .

Jeśli moja Kita miauczy nad miską to ja wiem że mówi "Daj coś dobrego".
Jeśli stoi przy drzwiach i nawołuje to wiem, że oznacza to "Otwórz mi drzwi".
Jeśli przychodzi na kolana i mruczy wiem oznacza to "Zajmij się mną bo Cię potrzebuję".

Jasny czytelny komunikat dla mnie. I dlatego, że rozumiem czego chce przebywanie znią i spełnianie jej potrzeb sprawia nam obopólną radość.

Ludzie nie są tak prości "w obsłudze" - nie mówimy wprost (ze strachu przed odtrąceniem) a potem mamy pretensje, że nie ktoś nie spełnił naszych oczekiwań, atakujemy i wypominamy.

Jednym słowem niektórzy wolą zwierzęta bo ich zachowania są bardziej klarowne, wprost wyrażają swoje potrzeby i nie kłamią (świadomie bądź nieświadomie). Oznacza to ni mniej ni więcej tylko to, że łatwiej uzyskać zaufanie od zwierząt niż od ludzi.
Idąc tym tokiem rozumowania ktoś kto próbuje zastąpić człowieka zwierzęciem idzie na tzw bezpieczniejsze pole bliskości......

(takie zachowania przedstawiają jak zwierzęta też dzieci dopółki doświadczenia ich nie spaczą ale to oddzielny temat)