Marzec 29, 2024, 10:40:35 am

Album

 
History
Featured Album - Owner: House - 120 items
Items view: Normal view Filestack view
Sort by: ID Date Title Views Rating | Sort Order: Ascending Descending
Name Posted Views Comments Rating
Hiroszima. Dzień po. posted by LI Grudzień 30, 2012, 11:56:26 am 2
Zrzucona 6 sierpnia nad ranem na Hiroszimę bomba atomowa w pierwszej chwili od wybuchu zabiła już trzydzieści procent populacji miasta, czyli około 80 tysięcy mieszkańców. Dokument prezentuje dwa różne spojrzenia na amerykański atak. Przedstawia wspomnienia i opinie ludzi, którzy przeżyli wybuch w mieście lub brali udział przy tworzeniu bomby.
Tajemnice III Rzeszy - lis pustyni posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:00:09 pm
Autorzy programu odkrywają sekrety najważniejszych osób, które decydowały o polityce III Rzeszy. Omawiają ich życie prywatne, odkrywając prawdę o ich związkach, fobiach i pochodzeniu.—-Poznajemy tragiczne oblicze kobiety zakochanej w fuhrerze. Mimo że Ewa Braun była kochanką Hitlera, nie należała do grona jego wielbicieli.
Tajemnice III Rzeszy - Rodzina Hitlera posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:01:26 pm
Autorzy programu odkrywają sekrety najważniejszych osób, które decydowały o polityce III Rzeszy. Omawiają ich życie prywatne, odkrywając prawdę o ich związkach, fobiach i pochodzeniu.----Rodzina Hitlera
Nazistowska propaganda robiła wszystko, aby przedstawić fuehrera w roli nieskazitelnego przywódcy, który bez niczyjej pomocy osiągnął swoją wysoką pozycję. W rzeczywistości robiono wszystko, aby ukryć prawdziwe korzenie Hitlera i zataić wzmianki o jego bliskich. Niewiele osób wiedziało o pochodzeniu najważniejszej osoby w III Rzeszy, o jego rodzinie i latach młodości.
Tajemnice III Rzeszy Prawa ręka Hitlera posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:07:22 pm
Autorzy programu odkrywają sekrety najważniejszych osób, które decydowały o polityce III Rzeszy. Omawiają ich życie prywatne, odkrywając prawdę o ich związkach, fobiach i pochodzeniu.----Prawa ręka Hitlera
Urodzony w 1900 roku w Monachium Heinrich Himmler był jednym z głównych przywódców hitlerowskich Niemiec, zaufanym przyjacielem Adolfa Hitlera i współtwórcą m.in. SS i Gestapo. Autorzy dokumentu odkrywają kilka jego tajemnic, m.in. niecodzienną obsesję na punkcie czarownic.
Tajemnice III Rzeszy Pieniądze Hitlera posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:11:53 pm
Autorzy programu odkrywają sekrety najważniejszych osób, które decydowały o polityce III Rzeszy. Omawiają ich życie prywatne, odkrywając prawdę o ich związkach, fobiach i pochodzeniu.---Pieniądze Hitlera
W tym odcinku poznamy inne oblicze dyktatora III Rzeszy. Choć udawał on osobę skromną to w rzeczywistości był człowiekiem pławiącym się w luksusie, popełniającym oszustwa podatkowe i współpracującym z podejrzanymi sponsorami.
Sekrety i skarby III Rzeszy. Zamek Czocha, ukryte skarby. posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:13:53 pm
Od lat krążą legendy o ukrytych w śląskim zamku podczas II wojny światowej skarbach. Zadziwiająca jest przy tym atmosfera dezinformacji towarzysząca budowli.
Sekrety i skarby III Rzeszy - Bursztynowa Komnata posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:14:53 pm
Tajemnice III Rzeszy Kobiety Hitlera posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:15:46 pm
Autorzy programu odkrywają sekrety najważniejszych osób, które decydowały o polityce III Rzeszy. Omawiają ich życie prywatne, odkrywając prawdę o ich związkach, fobiach i pochodzeniu.----Poznajemy tragiczne oblicze kobiety zakochanej w fuhrerze. Mimo że Ewa Braun była kochanką Hitlera, nie należała do grona jego wielbicieli.
Tajemnice III Rzeszy  Architekt Hitlera posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:17:06 pm
Autorzy programu odkrywają sekrety najważniejszych osób, które decydowały o polityce III Rzeszy. Omawiają ich życie prywatne, odkrywając prawdę o ich związkach, fobiach i pochodzeniu.--Architekt Hitlera
Albert Speer był osobistym architektem Adolfa Hitlera i generalnym inspektorem budowlanym III Rzeszy. W czasie wojny zajmował stanowisko ministra odpowiedzialnego za uzbrojenie i amunicję. Do jego najbardziej znanych projektów należą Nowa Kancelaria Rzeszy, Zeppelinfeld, a także Wał Atlantycki.
Sto największych odkryć w historii medycyny posted by LI Grudzień 30, 2012, 12:26:26 pm
Tym razem Bill Nye robi przegląd historii medycyny. Dowiemy się czegoś na temat pierwszej sekcji zwłok oraz współczesnych poszukiwań lekarstwa na AIDS. Postęp okazuje się w dużej mierze dziełem przypadku.
Finansowa Historia Świata posted by LI Grudzień 30, 2012, 05:05:13 pm 1
System bankowy i umowy finansowe są równie stare jak sama cywilizacja. Rozwój światowego biznesu nigdy nie przebiegał gładko, choć odbywał się szybko. Banki napędzały włoski renesans, rynek finansowy odegrał decydującą rolę w czasie amerykańskiej Wojny Secesyjnej, zaś imperia - brytyjskie i holenderskie - zbudowano dzięki pierwszym giełdom. Ilekroć jednak system finansowy przyczynił się do powstania czegoś pozytywnego, okazywało się, że kryje także mroczne sekrety
Bitwa pod Alezją - Great Battle Roman Empire Grudzień 31, 2012, 09:08:54 pm 1 4.98 (1 vote)
Caesar Super Siege.Bitwa pod Alezją, określana też mianem Oblężenia Alezji – bitwa stoczona pomiędzy oblegającymi galijskie miasto Alezja wojskami rzymskimi, a siłami zbuntowanych Galów. Miała miejsce w 52 roku p.n.e. podczas podboju Galii przez Juliusza Cezara. Działania sił rzymskich pod Alezją stanowią największą w historii antycznych wojen operację oblężniczą.

W latach 58-51 p.n.e. wódz rzymski Gajusz Juliusz Cezar, jako prokonsul Galii Przedalpejskiej podbił całą Galię po kanał La Manche i Ocean Atlantycki. Zorganizował też zbrojne ekspedycje do Brytanii i za Ren przeciwko plemionom germańskim. Te dwie ostatnie kampanie odciągnęły większość sił Rzymu z Galii i pozwoliły jej mieszkańcom rozniecić serię powstań przeciwko rzymskiemu panowaniu. Pierwsze próby były nieudane, lecz na początku 52 roku p.n.e. młody książę Arwernów, Wercyngetoryks, zgromadził poważne siły i stosując taktykę spalonej ziemi odniósł pewne sukcesy, przejściowo odcinając nawet główne siły Cezara w Galii Przedalpejskiej. Udało mu się ostatecznie zjednoczyć pod swym zwierzchnictwem wszystkie plemiona galijskie.

Do decydującego starcia doszło pod Alezją (około 30 kilometrów na zachód od dzisiejszego Dijon), którą Cezar otoczył prawie wszystkimi legionami, jakimi w tamtej chwili dysponował. Twierdza Alezja leżała na wysokim wzgórzu w widłach rzek Lutosa i Osera, praktycznie niedostępna dla nacierających wojsk. Dlatego Cezar zdecydował się na długotrwałe oblężenie i zmuszenie głodem obrońców do kapitulacji. Alezja miała zapasy żywności jedynie na około miesiąc.
Cezar otoczył twierdzę podwójnym 15-kilometrowym pasem fortyfikacji, wykorzystując przy tym dwie niewielkie rzeki, w których widłach znajdowała się Alezja. Pas wewnętrzny miał zabezpieczyć obozy Rzymian przed wypadami Galów z twierdzy, zaś zewnętrzny przed atakami sił odsieczy galijskiej. Po kilku tygodniach, ze wszystkich stron nadeszła odsiecz po tym jak części jazdy Galów udało się przedrzeć z oblężonego miasta, przez rzymskie fortyfikacje na zewnątrz celem zgromadzenia sił, które miałyby przyjść z pomocą Alezji. Całość sił Cezara znajdowała się pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną linią fortyfikacji.
Warto zwrócić uwagę na wielkość zaangażowanych sił. Wojska rzymskie liczyły około 50 tysięcy, Galów w otoczonej Alezji było ponad 90 tysięcy, zaś odsiecz galijskiego "pospolitego ruszenia" liczyła, według przekazów rzymskich, aż 250 tysięcy. Oczywiście tę dysproporcję sił w dużym stopniu równoważyło lepsze wyszkolenie i uzbrojenie legionistów rzymskich, jak również stworzone linie fortyfikacji, opasające oblężone miasto. Głównymi elementami tych linii były palisady z wieżami obronnymi oraz rowy najeżone zaostrzonymi palami lub napełnione wodą.
Przez kilka dni obie armie galijskie przeprowadzały zsynchronizowane ataki z zewnątrz jak i z Alezji na umocnienia rzymskie, jednak bezskutecznie. Największe ostatnie uderzenie 60 tysięcy wojowników z armii "zewnętrznej" połączone z jednoczesnym atakiem obrońców zdołało przełamać zewnętrzne linie umocnień i wedrzeć się w głąb obrony Rzymian. Ostatecznie Galowie zostali jednak i tym razem odrzuceni przez piechotę Cezara wspieraną przez jazdę germańską (rzekomo wpadli w panikę na widok czerwonego płaszcza Cezara, który osobiście interweniował w bitwie). Starcie zakończyło się wielkimi stratami po stronie Galów, siły odsieczy poszły w całkowita rozsypkę. Wercyngetoryks stracił wówczas nadzieję na zwycięstwo. Cezar wystosował ultimatum, w którym zażądał oddania się w niewolę galijskiego wodza, obiecując jednocześnie darowanie życia jego wojownikom.

Wercyngetoryks uznał swą klęskę i ofiarował się za swój lud. Po upadku Alezji Rzymianie bez większych trudności zgnietli ostatnie ogniska galijskiego oporu, Cezar zaś zwolnił i odesłał do domu jeńców. Następnie zawarto porozumienie z naczelnikami plemion galijskich o umiarkowanych trybutach na rzecz Rzymu. Przez ponad cztery stulecia Galia była jedną z najważniejszych, najbardziej "zromanizowanych" i najbogatszą, obok Egiptu, prowincją Imperium Rzymskiego.
Podbój Galii przez Rzym uznawany jest za przełomowy punkt w procesie ewolucji państwa rzymskiego w kierunku jednego z najpotężniejszych imperiów w dziejach. Przez kolejne dziesięciolecia Rzym nie miał poważniejszych wrogów zewnętrznych. Do stolicy imperium płynęły rzesze niewolników, tania żywność i różnorakie towary ze wszystkich podbitych prowincji od Półwyspu Iberyjskiego po Azję Mniejszą i Egipt. Cezar rozpoczął wprowadzanie licznych reform, dotyczących głównie wojska, administracji imperium i finansów. Ale przede wszystkim, jako dożywotni dyktator zadbał o swój własny splendor i chwałę, organizując cztery tryumfy. W najważniejszym z nich, wziął udział sam Wercyngetoryks więziony w klatce, niczym dzikie zwierzę. Po zakończeniu uroczystości został uduszony. Jest dziś uważany za bohatera narodowego Francji.
Starożytny Egipt posted by LI Styczeń 01, 2013, 08:45:56 pm
Starożytna Grecja posted by LI Styczeń 01, 2013, 08:47:17 pm
Siedem cudów świata starożytnego posted by LI Styczeń 01, 2013, 08:48:10 pm
Kod Zakonu Templariuszy posted by LI Styczeń 01, 2013, 08:49:56 pm
Starożytny Rzym - Pierwotne Chrześcijaństwo posted by LI Styczeń 01, 2013, 08:51:56 pm
Barbarzyńcy Wikingowie posted by LI Styczeń 01, 2013, 08:52:54 pm
Starożytny Rzym - Ostatni cesarz posted by LI Styczeń 01, 2013, 08:59:24 pm
Krzyżacy posted by LI Styczeń 02, 2013, 05:43:58 pm
Wielcy Egipcjanie Kleopatra posted by LI Styczeń 02, 2013, 05:45:18 pm
Wielcy Egipcjanie - Ramzes II posted by LI Styczeń 02, 2013, 06:12:22 pm
Wielcy Egipcjanie - Hatszepsut posted by LI Styczeń 02, 2013, 06:16:06 pm
Wielcy Egipcjanie - Echnaton posted by LI Styczeń 02, 2013, 06:18:09 pm
Najwięksi faraonowie cz.1 posted by LI Styczeń 02, 2013, 07:03:26 pm
Najwięksi faraonowie cz.2 posted by LI Styczeń 02, 2013, 07:04:37 pm
Najwięksi faraonowie cz.3 posted by LI Styczeń 02, 2013, 07:05:29 pm
Najwięksi faraonowie cz.4 posted by LI Styczeń 02, 2013, 07:06:18 pm
Dawni wojownicy - Celtowie posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:09:39 pm
Dawni wojownicy - Macedonczycy posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:10:56 pm
Dawni wojownicy - Legiony rzymskie posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:12:06 pm
Dawni wojownicy - Zulusi posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:13:18 pm
Siedem cudow starozytnego Egiptu posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:14:29 pm
Siedem cudów starożytnego Rzymu posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:16:38 pm
Mojżesz wyscig ze śmiercią posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:17:25 pm
Bitwa pod Kannami 216 p.n.e posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:22:01 pm
Gocka inwazja Rzymu posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:25:05 pm
Historia i wielkie bitwy Judgement Alexander - Lord of War posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:26:07 pm
Bitwa pod Syrakuzami posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:31:22 pm
Bitwa Pod Adrianopolem 378r. posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:32:12 pm
Bitwa pod Adrianopolem – miała miejsce 9 sierpnia 378 roku, na północ od rzymskiego miasta Adrianopol (obecnie Edirne w europejskiej części Turcji). Spotkały się w niej siły wodza wizygockiego Fritigerna i cesarza wschodniorzymskiego Walensa, który zginął w czasie bitwy, zaś jego wojska zostały w niej rozgromione. Starcie to było jedną z największych klęsk w historii Rzymu i ostatnią bitwą, w której Rzymianie zastosowali swoją klasyczną taktykę walki legionami. Od tego czasu bowiem większy nacisk położono na wykorzystanie jazdy i niewielkich mobilnych oddziałów zwanych comitatenses.
Przebieg bitwy znany jest głównie dzięki relacjom ówczesnych historyków rzymskich – Ammianusa Marcellinusa i Orozjusza

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7f/Bitwa_pod_Adrianopolem.svg/280px-Bitwa_pod_Adrianopolem.svg.png
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Adrianopolem
Decydujące Starcia - Pola Katalaunijskie posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:36:47 pm
Kartagina - budowanie imperium posted by LI Styczeń 02, 2013, 09:38:33 pm
Architektoniczne kolosy starożytności - Piramida Cheopsa posted by LI Styczeń 02, 2013, 10:06:09 pm
Tajemnice Biblii - Zaginione Miasta posted by LI Styczeń 02, 2013, 10:10:07 pm
to naprawdę odkrył Amerykę? posted by LI Styczeń 02, 2013, 10:13:04 pm
Tajemnice Biblii - Zapomniani Królowie Izraela posted by LI Styczeń 02, 2013, 10:16:26 pm
Bitwa pod Waterloo 1815 Styczeń 03, 2013, 03:01:33 pm
Bitwa pod Waterloo – starcie zbrojne, do którego doszło 18 czerwca 1815 roku i było ostatnią bitwą Napoleona Bonaparte. Były cesarz Francuzów powrócił niespodziewanie z wygnania na Elbie i objął rządy na okres 100 dni. W krótkim czasie zebrał ponad 70-tysięczną armię, z którą ruszył w kierunku Brukseli, gdzie stały nierozwiązane jeszcze armie VI koalicji: angielska Wellingtona i pruska Blüchera. Po dwóch zwycięskich starciach 16 czerwca pod Quatre Bras i Ligny Napoleon stanął oko w oko z Wellingtonem pod Waterloo. Zwycięska początkowo bitwa po nadejściu armii Blüchera przemieniła się w klęskę, a armia francuska przestała istnieć. Napoleon musiał ponownie abdykować w dniu 22 czerwca.
Bitwa, jedna z najważniejszych decydujących bitew w dziejach świata, legła u podstaw nowego porządku, który na podstawie postanowień kongresu wiedeńskiego miał panować w Europie przez całe następne stulecie.

Wieczorem 16 czerwca, po bitwie pod Quatre Bras, stojący wobec korpusu marszałka Neya Wellington oczekiwał informacji o wyniku starcia pod Ligny, ale kuriera od Blüchera nie było. Wódz angielski wysłał więc na zwiady huzarów, jednak ci nie natrafili na Prusaków, mimo że otarli się o forpoczty francuskie pod Namurem. Wellington nie wiedział, gdzie jest sprzymierzeniec, ale podejrzewał, że przegrał bitwę. Wynikało z tego, że ma przed sobą nie tylko niewielki korpus Neya, ale główne siły armii francuskiej.
Goniec od Blüchera dotarł do Wellingtona nad ranem 17 czerwca. Prusak pisał w liście, że poniósł porażkę, ale bagatelizował jej rozmiary i obiecywał dołączyć przynajmniej jednym korpusem następnego dnia koło południa. Brytyjski wódz nie uwierzył. Przypuszczał, że armia pruska została rozbita i że w tej sytuacji nie ma szans na utrzymanie dotychczasowych pozycji. O godz. 7.30 rano zarządził odwrót. Bał się, że tu – pod Quatre Bras – jego wojska mogą łatwo zostać okrążone i zniszczone. Na jego szczęście Ney nie zauważył odwrotu armii angielskiej i nie przedsięwziął niczego, by temu przeszkodzić, a podjęty przezeń po godz. 16 atak na Quatre Bras trafił w próżnię.

Po południu nastąpiło załamanie pogody: zerwał się silny wiatr, zaczął padać ulewny deszcz. Mimo to Francuzom udało się dogonić Anglików pod Genappe, w chwili forsowania Dijle. Doszło do potyczki kawaleryjskiej, ale nie przeszkodziło to Brytyjczykom w przeprawie i cała ich armia znalazła się bezpiecznie na północnym brzegu rzeki. Za Genappe Henry William Paget, późniejszy lord Uxbridge, powstrzymał marsz kawalerii, by mogła osłonić dalszy odwrót piechoty. W ten sposób piechota bezpiecznie minęła wioskę La Belle Alliance i zajęła pozycje w pobliżu zameczku Hougoumount i farmy La Haye Sainte niedaleko miasteczka Waterloo. Gdy to nastąpiło, Uxbridge oderwał się od nieprzyjaciela i stanął z jazdą za piechotą.
Armia francuska dotarła wieczorem w okolice farmy Rossomme. Napoleon był zadowolony, że Anglicy gotują się do bitwy. Gdy zorientował się w dodatku, że przeciwnik ma tylko jedną drogę odwrotu przez gęsty las, nabrał przekonania, że łatwo pokona osamotnionego Wellingtona. Cesarz był pewien, że wysłany w pościg za Blücherem 35-tysięczny korpus Grouchy'ego uniemożliwi mu szybkie otrząśnięcie się z przegranej i zapobiegnie połączeniu obu armii. A deszcz padał całą noc bez przerwy.

Gdy o 6 rano ustała nocna ulewa, armia angielska zaczęła zajmować wyznaczone pozycje. Wellington z góry odrzucił możliwość obejścia jego flanki przez Francuzów od wschodu, przez tzw. Las Paryski, w związku z czym gros swych sił skoncentrował na zachód od szosy wiodącej do Brukseli. Prawym skrzydłem dowodził lord Hill, centrum młody książę Orański, a lewym skrzydłem gen. Picton.
Wellington ustawił wojska na grzbiecie niewysokiego wzgórza na południe od wioski Mont Saint Jean. Prawe skrzydło opierało się o zabudowania Hougoumont, centrum o farmę La Haye Sainte, zaś lewe skrzydło miało liczyć na nadejścia "co najmniej jednego" korpusu pruskiego. Teren od wschodu ograniczony był gęstym lasem, który teoretycznie uniemożliwiał Francuzom oskrzydlenie. Najsłabszym punktem, z czego Wellington zdawał sobie sprawę, była jedyna droga odwrotu w stronę Brukseli. W razie przegranej rosnący po obu jej stronach las przyczyniłby się do całkowitego zniszczenia angielskiej armii.
Szyk lewego skrzydła armii brytyjskiej otwierały brygady kawalerii lekkiej generałów Vandelura i Viviana. Na południe od nich, na przedpolu, stanęła brygada Karola-Augusta, księcia Sachsen-Weimar licząca 1200 żołnierzy. W centrum lewego skrzydła, tuż obok kawalerii lekkiej, stanęły hanowerskie brygady pułkowników von Winckego i Besta, liczące razem 4500 ludzi. Dalej stanęła szkocka brygada gen. Packa licząca 2275 znakomicie wyszkolonych, bitnych żołnierzy. Na lewo od Szkotów znalazła się holenderska brygada gen. Bylandta w sile 2300 ludzi. Obok stały brygady gen. Kempta i gen. Lamberta. Odwodem lewego skrzydła była, licząca 1183 szabel, brygada ciężkich dragonów gen. Ponsonby'ego (tzw. Union Brigade, składająca się z jednego regimentu angielskiego, jednego szkockiego i jednego irlandzkiego. Była to jedna z lepszych jednostek jazdy brytyjskiej).
W centrum, na niewielkiej przestrzeni, Wellington skoncentrował 8 brygad piechoty i 7 brygad kawalerii. Przed pozycjami sił głównych znajdowała się farma La Haye Sainte. Budynki zostały obsadzone przez dwa bataliony lekkiej piechoty Królewskiego Legionu Niemieckiego (KGL), 365 ludzi pod dowództwem majora Baringa. W pierwszej linii stanęło pięć brygad piechoty. Obok brygady Lamberta resztki brygady KGL płk. Omptedy (880 ludzi), a za nią brygada hanowerska gen. Kielmannsegga (2000). Dalej stała brygada gen. Halketta (2320) oraz dywizja gwardii królewskiej gen. Cooka (4127).
Za siłami centrum Wellington zgromadził odwody. Zaraz za oddziałem Omptedy stanęła konna 1 Brygada Gwardii Królewskiej lorda Somerseta, licząca 1220 szabel najlepsza jednostka kawalerii w armii angielskiej. Za ciężką kawalerią książę ustawił trzy brygady niderlandzkiej lekkiej jazdy i jedną brygadę angielską. W sumie ponad 4000 szabel. Trochę dalej na prawo stanęły kolejne dwie brygady lekkiej jazdy (angielska gen. Granta i niemiecka gen. Dörnberga liczące razem 2706 ludzi). Odwody centrum uzupełniały trzy brygady piechoty.
Prawe skrzydło było nieco cofnięte. Głównym zadaniem lorda Hilla było uniemożliwienie Francuzom obejścia pozycji angielskich od zachodu. Główny ciężar obrony prawego skrzydła przypadł brygadzie strzelców gen. Adama (2700) i brygadzie piechoty gen. Mitchella (1761). Szyk zamykała niderlandzka brygada gen. Chasse'go. W odwodzie lord Hill zostawił hanowerską brygadę płk. Halketta, brygadę KGL płk. Du Plata i resztki korpusu brunszwickiego, który po stratach odniesionych pod Quatre Bras nie nadawał się do samodzielnego działania.
Artyleria piesza i część artylerii konnej została rozmieszczona na całej linii między brygadami piechoty. Były to w większości działa sześcio- i dziewięciofuntowe oraz pewna liczba 5,5-calowych haubic. Pięć baterii artylerii konnej i baterię rakietników konnych Wellington pozostawił w odwodzie.
Łącznie Wellington miał pod bronią około 80 000 ludzi.

Armia francuska nadciągnęła od południa i rozwinęła się w odległości kilometra od farmy La Haye Sainte na wysokości zabudowań La Belle Alliance. Przed nią otwierała się otwarta, wznosząca się ku wzgórzom przestrzeń.

Na zachód od farmy w pierwszej linii stał II Korpus Reille'a. Lewą flankę osłaniała dywizja lekkiej jazdy gen. Piré'go, w skład której wchodziły dwa pułki strzelców konnych i dwa pułki lansjerów. Przy lekkiej jeździe stała 6. dywizja piechoty księcia Hieronima Bonaparte, obok niej 9. dywizja piechoty gen. Foya, a przy samej farmie 5. dywizja piechoty gen. Bachelu. Każda z trzech dywizji piechoty II Korpusu składała się z trzech pułków piechoty liniowej i jednego pułku piechoty lekkiej.

W odwodzie lewego skrzydła znalazły się dwie grupy kawalerii: liczący ponad 3500 szabel III Korpus ciężkiej jazdy gen. Kellermanna (4 pułki kirasjerów, 2 dragonów i 2 karabinierów oraz 2 baterie artylerii konnej). Drugą grupę stanowiła dywizja gwardii konnej pod dowództwem gen. Guyota, w skład której wchodzili dragoni, karabinierzy i żandarmi wyborczy. Razem 1519 szabel w 13 szwadronach.
Na prawo od La Belle Alliance miał swoje pozycje I Korpus d'Erlona. Pierwsza w szyku była 1 dywizja piechoty gen. Allixa (2 pułki lekkie i 2 pułki piechoty), obok której stanęła 2 dywizja gen. Donzelota (pułk lekki i 3 pułki piechoty). Dalej stały dwie czteropułkowe dywizje piechoty gen. Marcogneta i Durutte'a. Szyk prawego skrzydła zamykała dywizja lekkiej jazdy gen. Jacquinota, która składała się z 2 pułków lansjerów, pułku huzarów i pułku strzelców konnych.

Odwodem prawego skrzydła był IV Korpus ciężkiej kawalerii gen. Milhauda (8 pułków kirasjerów i 2 baterie artylerii konnej w łącznej sile ponad 2600 szabel i 16 dział) oraz 2 pułki lekkiej jazdy gwardii gen. Lefebvre-Desnouettesa. Oba lekkie pułki liczyły w sumie 1971 szabel, a w skład jednego z nich wchodził szwadron szwoleżerów-lansjerów polskich.
W drugiej linii, 600 metrów na południe od farmy La Belle Alliance, stał VI korpus gen. Lobau (czteropułkowa dywizja gen. Simmera i dywizja gen. Jeanina złożona z pułku piechoty lekkiej i dwóch pułków piechoty liniowej). Na prawo od drogi stała dywizja lekkiej jazdy gen. Domona (trzy pułki strzelców konnych) i dywizja lekkiej jazdy gen. Subervie (dwa pułki lansjerów i pułk strzelców konnych).
Jeszcze dalej na południe stały piesze pułki Starej Gwardii. Byli to weterani wszystkich napoleońskich wojen. Gwardia piesza składała się z czteropułkowej dywizji grenadierów gen. Frianta, czterech pułków strzeleckich i dywizji lekkiej (dwa pułki tyralierów i dwa pułki woltyżerów). Wsparcie ogniowe gwardzistom zapewniało 9 baterii artylerii pieszej i 4 baterie artylerii konnej. Gwardia piesza liczyła 10 000, a ogółem siły cesarskie liczyły około 90 000 żołnierzy.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/26/Waterloo_campaign_map.png/600px-Waterloo_campaign_map.png
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Waterloo
900 Dni Historia oblężenia Leningradu Canal + posted by LI Luty 15, 2013, 02:10:14 pm
Historia oblężenia Leningradu. Oblężenie Leningradu przez armię niemiecką trwało od września 1941 do stycznia 1944 roku. Trzy miliony ludzi znalazło się w potrzasku na dziewięćset dni. Blisko milion z nich nie przeżyło. Ci, którzy przetrwali blokadę, długo nie mogli opowiadać o koszmarze, jaki stał się ich udziałem. W 1945 roku miastu przyznano tytuł bohatera Związku Radzieckiego. Podtrzymywany przez kolejne dekady mit kłócił się z szokującą prawdą o tym, co działo się pośród ruin konającego Leningradu. Niemcy nieustannie zrzucali na miasto bomby i pociski artyleryjskie. Jednak najgroźniejszym przeciwnikiem mieszkańców okazał się głód. Gdy skończyły się zapasy, ludziom rozdawano skąpe racje żywnościowe. Głodujący zjadali wszystko - klej, podeszwy butów, zwierzęta domowe, wreszcie ciała umarłych. W niektórych przypadkach dochodziło do morderstw, także na członkach własnej rodziny.
Egipt Tajemnice Zmarlych posted by LI Luty 15, 2013, 02:21:37 pm
Egipcjanie wierzyli, że poza życiem na ziemi istnieje życie pozagrobowe. Uważali, że dusza żyje dopóki ciało nie ulegnie rozkładowi, dlatego też przykładano ogromne znaczenie do mumifikowania zwłok. Najbogatsi ludzie budowali dla siebie okazałe grobowce, a władcy stawiali piramidy Uboga część społeczeństwa zakopywała zwłoki bliskich w gorącym piasku pustyni. Twórcy filmu przedstawiają szczególny stosunek Egipcjan do śmierci. Oto historia podróży po śmierci jednego z najpotężniejszych Faraonów Egiptu...
Zaginiony rzymski legion posted by LI Luty 15, 2013, 02:24:30 pm
Twórcy filmu przedstawiają historię legendarnego zaginionego rzymskiego IX- legionu.
Samurajski łuk posted by LI Luty 15, 2013, 02:34:11 pm
Tradycyjny japoński łuk zwany yumi zaprojektowany został ponad 1000 lat temu. Ta śmiertelnie groźna broń, którą posługiwali się m.in. samurajowie, łucznicy konni i piesi jest klejona z kilku warstw bambusa. Łuk ten, osiągający nawet 2,5 m wysokości, wyróżniają charakterystyczne wygięcia: większe od góry i mniejsze od dołu. Sztuka walki, w której rywale używają tej broni zwana jest kyujutsu.
Kto naprawdę odkrył Amerykę? posted by LI Luty 15, 2013, 02:35:21 pm
Czy przed Krzysztofem Kolumbem do Nowego Świata dotarli inni odkrywcy? Twórcy programu próbują sprawdzić, czy mogli to być Chińczycy, Japończycy, Polinezyjczycy, Wikingowie, Walijczycy, Irlandczycy lub Hebrajczycy.
Dni mojego życia: Auschwitz posted by LI Luty 15, 2013, 02:41:34 pm
Film przypomina realia niemieckich obozów koncentracyjnych - bohaterem filmu jest jeden z więźniów (Henryk Dronia), lecz film jest hołdem dla wszystkich z nich, swego czasu uznanych przez Niemców -  za podludzi nie zasługujących na istnienie.
Początki Państwa Polskiego posted by LI Marzec 22, 2013, 06:56:05 pm
Ewangelia według Judasza posted by LI Marzec 22, 2013, 07:02:26 pm
Film National Geographic ujawnia szczegóły odkrycia sensacyjnego tekstu i trudnej walki z czasem o ocalenie kruchego manuskryptu w celu zbadania jego autentyczności oraz przeprowadzenia konserwacji i tłumaczenia. Filmowa opowieść o burzliwych losach odnalezionego na egipskiej pustyni pod koniec lat 70. XX w. antycznego manuskryptu, napisanego w języku koptyjskim i zawierającego jedyną dotychczas znaną kopię Ewangelii Judasza, odkrywa prawdę skrywaną od tysięcy lat i przedstawia nowy obraz zdrajcy Chrystusa. Jak podaje nowo odkryty apokryf, Judasz wydając Jezusa władzom, wypełniał jedynie jego wolę.
42 zamachy na Hitlera posted by LI Marzec 22, 2013, 07:04:45 pm
Niedawno odtajnione informacje zdradzają, że zawiązano co najmniej 42 spiski, które miały na celu zabicie najbardziej znienawidzonego dyktatora XX wieku, Hitlera. Potencjalni, płatni mordercy byli przedstawicielami wrogich Rzeszy krajów, ale także niemieckimi rzemieślnikami czy oficerami. Co kierowało tymi ludźmi, jakich metod się imali, co zamierzali dokonać, aby skutecznie przeprowadzić zamach na życie Adolfa Hitlera?
Anonymous. Historia haktywizmu posted by LI Kwiecień 19, 2013, 10:13:02 pm
Historia haktywizmu to próba nadania ludzkiej twarzy globalnemu ruchowi hakerów, którego członkowie są widziani jedynie w masce Guy’a Fawkesa, jeśli w ogóle pokazują się na oczy. Grupa Anonymous to zdecentralizowany ruch hakerów, którzy sprzeciwiają się ograniczaniu wolności obywatelskich, cenzurze, korupcji, konsumpcjonizmowi, wpływom Kościoła na życie publiczne. Są bardzo zaangażowani politycznie, a globalne zainteresowanie mediów zyskali przy okazji Arabskiej Wiosny 2011, kiedy to Anonymous hakowali również strony internetowe reżimów, przeciwko którym wystąpiło społeczeństwo.
Spartacus Last Battle ... Maj 05, 2013, 10:08:30 pm 3 4.98 (1 vote)
Aleksander - Podbój Persji i Indii Maj 05, 2013, 10:20:47 pm 1 4.98 (1 vote)
Bitwa w Lesie Teutoburskim Maj 05, 2013, 10:27:26 pm
Muzeum Kurpiowskie w Wachu Maj 05, 2013, 10:43:16 pm
Prawdziwa twarz Jezusa posted by LI Maj 06, 2013, 10:02:09 pm
Zobaczmy trójwymiarową rekonstrukcję postaci kiedyś owiniętej w całun turyński. Czy to, co oglądamy dzięki wykorzystaniu praw fizyki i rewolucyjnej technice obróbki obrazu, to prawdziwa twarz Jezusa?
Zamach na papieża posted by LI Maj 06, 2013, 10:03:39 pm
Husaria - the Polish-Lithuanian Winged Hussars Maj 14, 2013, 10:33:23 pm 1
Pogrzeb Józefa Piłsudskiego - dokument archiwalny. posted by edu Maj 17, 2013, 09:23:09 am
Bitwa Warszawska 1920 posted by edu Maj 17, 2013, 09:25:12 am
Lisowczycy posted by edu Maj 17, 2013, 09:44:16 am
TEMPLARIUSZE posted by edu Maj 18, 2013, 11:06:28 am
Witold Pilecki posted by edu Maj 18, 2013, 12:24:21 pm
Najazd Mongołów na Ruś. Czyngis Chan. posted by edu Maj 18, 2013, 04:29:28 pm
Henryk VIII Miłość posted by edu Maj 21, 2013, 10:21:36 pm
Henryk VIII Książę posted by edu Maj 21, 2013, 10:24:31 pm
Henryk VIII Tyran posted by edu Maj 21, 2013, 10:25:55 pm
KOŚCIUSZKO posted by edu Maj 23, 2013, 04:33:59 pm
Koloseum posted by edu Maj 29, 2013, 09:25:55 pm
Westerplatte. Historia prawdziwa? posted by edu Maj 30, 2013, 09:32:34 pm
Persja posted by edu Czerwiec 03, 2013, 11:42:37 pm
II Wojna Światowa. Osamotniona Warszawa. posted by edu Czerwiec 04, 2013, 02:30:06 pm
Hannibal History Channel English Czerwiec 05, 2013, 08:07:02 pm
Alexander Lord of War History Channel Czerwiec 05, 2013, 08:08:20 pm
Ramses History Channel Czerwiec 05, 2013, 08:09:06 pm
Battle of Marathon 490 B.C Czerwiec 05, 2013, 08:12:30 pm 1
The Battle of Marathon (Greek: Μάχη τοῦ Μαραθῶνος, Machē tu Marathōnos) took place in 490 BC, during the first Persian invasion of Greece. It was fought between the citizens of Athens, aided by Plataea, and a Persian force commanded by Datis and Artaphernes. The battle was the culmination of the first attempt by Persia, under King Darius I, to subjugate Greece. The Greek army decisively defeated the more numerous Persians, marking a turning point in the Greco-Persian Wars.
The first Persian invasion was a response to Greek involvement in the Ionian Revolt, when Athens and Eretria had sent a force to support the cities of Ionia in their attempt to overthrow Persian rule. The Athenians and Eretrians had succeeded in capturing and burning Sardis, but were then forced to retreat with heavy losses. In response to this raid, Darius swore to burn down Athens and Eretria. At the time of the battle, Sparta and Athens were the two largest city states. Once the Ionian revolt was finally crushed by the Persian victory at the Battle of Lade in 494 BC, Darius began plans to subjugate Greece. In 490 BC, he sent a naval task force under Datis and Artaphernes across the Aegean, to subjugate the Cyclades, and then to make punitive attacks on Athens and Eretria. Reaching Euboea in mid-summer after a successful campaign in the Aegean, the Persians proceeded to besiege and capture Eretria. The Persian force then sailed for Attica, landing in the bay near the town of Marathon. The Athenians, joined by a small force from Plataea, marched to Marathon, and succeeded in blocking the two exits from the plain of Marathon.
The Greeks could not hope to face the superior Persian cavalry; however, when learning that the Persian cavalry was temporarily absent from the camp, Miltiades ordered a general attack against the Persians. He reinforced his flanks, luring the Persians' best fighters into his centre. The inward wheeling flanks enveloped the Persians, routing them. The Persian army broke in panic towards their ships, and large numbers were slaughtered. The defeat at Marathon marked the end of the first Persian invasion of Greece, and the Persian force retreated to Asia. Darius then began raising a huge new army with which he meant to completely subjugate Greece; however, in 486 BC, his Egyptian subjects revolted, indefinitely postponing any Greek expedition. After Darius died, his son Xerxes I restarted the preparations for a second invasion of Greece, which finally began in 480 BC.
The Battle of Marathon was a watershed in the Greco-Persian wars, showing the Greeks that the Persians could be beaten; the eventual Greek triumph in these wars can be seen to begin at Marathon. Since the following two hundred years saw the rise of the Classical Greek civilization, which has been enduringly influential in western society, the Battle of Marathon is often seen as a pivotal moment in European history. For instance, John Stuart Mill famously suggested that "the Battle of Marathon, even as an event in British history, is more important than the Battle of Hastings". The Battle of Marathon is perhaps now more famous as the inspiration for the Marathon race. Although thought to be historically inaccurate, the legend of the Greek messenger Pheidippides running to Athens with news of the victory became the inspiration for this athletic event, introduced at the 1896 Athens Olympics, and originally run between Marathon and Athens.

http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Marathon
Bitwa pod Filippi posted by edu Czerwiec 05, 2013, 09:44:28 pm
Hermann Goering. Ambicja bez sumienia. posted by edu Czerwiec 06, 2013, 12:46:00 am
Aeva Media 1.4w © 2008-2011 Nao & Dragooon - Wedge: level up your forum!