Pierwsza pomoc przy zawalePomoc przedlekarska sprowadza się do
ułożenia chorego w pozycji półsiedzącej (o ile jest przytomny) lub bocznej ustalonej (jeśli jest nieprzytomny),
wezwaniu fachowej pomocy medycznej i kontroli tętna i oddechu (jeśli ustanie praca serca i oddech należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową).
W warunkach domowych należy podać 300–500 mg aspiryny doustnie i 0,4-0,8 mg nitrogliceryny podjęzykowo i natychmiast wezwać karetkę.
Nie podawać nitrogliceryny przy objawach wstrząsu: pacjent blady, zlany zimnym potem.
Nie wolno podawać preparatów zawierających diklofenak, odradza się podawanie glikozydów nasercowych czy jakichkolwiek innych leków (w tym nasercowych lub nadciśnieniowych).
Czas od wystąpienia pierwszych objawów do momentu dostarczenia chorego do szpitala decyduje o możliwości wykonania mechanicznej reperfuzji naczynia lub podania leków trombolitycznych, co ma decydujące znaczenie dla przeżywalności i stopnia uszkodzenia mięśnia sercowego.
W niektórych krajach (ostatnio także w Polsce) propaguje się dostęp przeszkolonych osób do defibrylatorów, w celu leczenia nagłego zatrzymania krążenia u osób z zawałem mięśnia sercowego.
Lekarz, jeżeli istnieje podejrzenie zawału, dokonuje pomiarów tętna, ciśnienia krwi oraz podłącza chorego do stałego monitoringu.
Wykonuje EKG oraz zapewnia stały dostęp do żyły poprzez założenie kaniuli lub w cięższych przypadkach wkłucia centralnego.
Podaje tlen, który powinien być nawilżony i podawany z prędkością 2-4 litrów na minutę. Powinien pobrać krew do badań oraz walczyć z bólem.
W etapie przedszpitalnym/medyczno ratunkowym stosuje się tzw. kryteria MONA (Morfina, O-tlen, Nitrogliceryna oraz Aspiryna). Pacjentowi podaje się mieszaninę tlenu z powietrzem maską twarzową, nitroglicerynę 0,4-0,8 mg podjęzykowo; aspiryna 300–500 mg doustnie; dożylna analgezja (Morfina); metoprolol p.o./i.v.; infuzja dożylna nitrogliceryny (jeśli ciśnienie pozwala) z infuzją 0,9% NaCl. Także jest ważne stworzyć kardiomonitoring - w ciągu transportu pacjent musi być monitorowany, aby w odpowiedniej chwili diagnozować zaburzenia rytmu serca.
Podczas zawału serca nie można dopuścić do stworzenia się zakrzepów, dlatego podaje się na samym początku kwas acetylosalicylowy (aspiryna) w dawce co najmniej 300 mg (aktualnie podanie aspiryny traktowane jest jako rutynowe postępowanie przedszpitalne),obecnie zaleca się również rutynowe podawanie klopidogrelu w dawce 300 mg lub 600 mg u tych pacjentów, u których planujemy PCI oraz heparynę w dawce 40-70 j.m./kg. Płytki krwi, W każdym przypadku podejrzenia zawału (potwierdzonego lub nie) pacjenta należy pilnie i jak najszybciej dostarczyć do specjalistycznego ośrodka z dyżurną pracownią hemodynamiczną lub oddziałem kardiochirurgii interwencyjnej.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zawa%C5%82_mi%C4%99%C5%9Bnia_sercowego#Pierwsza_pomoc_przy_zawaleOBJAWY
Podmiotowe (subiektywne)
bardzo silny ból w klatce piersiowej (może być znacznie osłabiony lub nawet nieobecny u osób chorych na cukrzycę), trwający ponad 20 minut, nieustępujący po odpoczynku i po nitratach (nitrogliceryna), piekący, dławiący, rozpierający, promieniujący do żuchwy, lewej kończyny górnej (lub obu)
panika, lęk przed śmiercią (łac. angor animi)
duszność
Przedmiotowe (obiektywne)
bladość
lepki pot
spadek ciśnienia tętniczego
tachykardia - wzrost częstości akcji serca, lub inne zaburzenia tętna
pobudzenie ruchowe
W badaniach dodatkowych
obecność markerów zawału we krwi (badanie decyzyjne przy rozpoznawaniu zawału)
zmiany elektrokardiograficzne
podwyższony poziom glukozy we krwi
przyspieszone opadanie krwinek (OB)
wzrost liczby leukocytów we krwi obwodowej (zwiększona leukocytoza)
Postacie kliniczne zawału
bólowa
obrzękowa (występują objawy obrzęku płuca)
wstrząsowa (objawy wstrząsu kardiogennego)
arytmiczna (zaburzenia rytmu lub przewodnictwa)
brzuszna (gastryczna, gdy dotyczy ściany tylnej)
neurologiczna (objawy niedowładu, dezorientacja i zaburzenia świadomości)
bezbólowa
bezobjawowa
Kody Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 dotyczące zawału serca:
(I21) Ostry zawał serca
(I22) Ponowny zawał serca ("dorzut")
(I23) Powikłania występujące w czasie ostrego zawału serca (krwiak osierdzia, ubytek przegrody międzyprzedsionkowej lub międzykomorowej, pęknięcie ściany serca, strun ścięgnistych, mięśnia brodawkowatego, skrzeplina przedsionka, uszka przedsionka i komory).
Rozpoznanie
Według aktualnych zaleceń WHO, zawał można rozpoznać tylko i wyłącznie na podstawie przekroczenia norm stężeń biochemicznych markerów uszkodzenia mięśnia sercowego we krwi.
http://health.discovery.com/videos/health-issues-with-dr-oz-cad-and-heart-attacks.html