Marzec 28, 2024, 02:16:30 pm

Autor Wątek: Bitwa pod Austerlitz 1805 film  (Przeczytany 2811 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline House

  • Designer
  • Level II
  • *****
  • Wiadomości: 621
  • Liked: 24
  • On poprosił ją o zdjęcie a ona zdjęła...
  • Grupa: 0-
Bitwa pod Austerlitz 1805 film
« dnia: Luty 24, 2013, 11:13:25 am »
  • Publish
  • Czyli heroiczne zwycięstwo Napoleona

    http://4.bp.blogspot.com/-d6kDTxPoJK8/UQQqhyMvn_I/AAAAAAAAAaA/j5NwxF6YGV8/s1600/jacqueslouisdavid3.jpg
    Bitwa pod Austerlitz, zwana także bitwą trzech cesarzy – jedna z najważniejszych bitew wojen napoleońskich i decydująca bitwa wojny z III koalicją antyfrancuską, stoczona 2 grudnia 1805 między francuską Wielką Armią a połączonymi armiami, austriacką i rosyjską.

    Po fiasku planów inwazji na Anglię, Napoleon skierował swą Wielką Armię przeciwko wojskom trzeciej koalicji (Rosja, Wielka Brytania, Austria, Szwecja i Królestwo Neapolu). Najpierw pokonał 15 października w bitwie pod Ulm wojska austriackiego generała Macka, które broniły północnego podejścia do Wiednia. Stolica Austrii została zajęta, a wojska napoleońskie skierowały się na północny wschód, aby zmierzyć się z połączonymi w Ołomuńcu wojskami austro-rosyjskimi. Do spotkania doszło pod Austerlitz (Slavkov u Brna) na Morawach.

    Północna część pola bitwy była zdominowana przez 210-metrowe wzgórze o nazwie Santon i 260-metrowe wzgórze Żurań, oba flankujące ważną drogę Ołomuniec-Brno biegnącą ze wschodu na zachód. Na zachód od tych wzgórz leżała wioska Bielowice, a pomiędzy nimi płynął na południe potok Bosenicki łączący się nieco dalej z potokiem Goldbach, który przepływał przez wioski Kobelnice, Sokolnice i Telnice. W samym środku tego terenu rozciągało się niskie (11-13 m), rozległe wzgórze Prackie o łagodnych stokach. Jeden z adiutantów odnotował, że cesarz, stojąc na szczycie Żurania, parokrotnie powtarzał swym marszałkom: "Panowie, przyjrzyjcie się uważnie temu miejscu, to jutrzejsze pole bitwy; będziecie się na nim potykać"

    Przebieg bitwy:

    Stosunek sił przed bitwą był niekorzystny dla Francuzów: 71 500 żołnierzy wobec 92 000 żołnierzy połączonej armii austriacko-rosyjskiej dowodzonej przez Kutuzowa. Bitwa rozpoczęła się 2 grudnia około 7.00 rano atakiem sił austriacko-rosyjskich na prawe, rozmyślnie osłabione przez Napoleona skrzydło francuskie, zajmujące pozycje w pobliżu wsi Telnice i Sokolnice. Idący pospiesznym marszem od strony Wiednia w kierunku tego odcinka frontu marszałek Davout miał do dyspozycji 9 000 żołnierzy przeciw 27 000 przeciwnika, mimo to utrzymał pozycję i powstrzymał ataki. Kutuzow, chcąc rozbić centrum Francuzów rzucił do walki dalsze korpusy, które przez położone w centrum Wzgórza Prackie atakowały w kierunku linii francuskich, jednak ze względu na utrzymującą się w dolinach mgłę nie mogły dostrzec wojsk francuskich.

    Wykorzystując związanie wielkich sił nieprzyjaciela przez Davouta około 9.00 Napoleon rzucił do ataku na Wzgórza Prackie dwie dywizje korpusu Soulta, które po dwugodzinnej walce zmusiły przeciwnika do pośpiesznego odwrotu, odcinając jego kolumny walczące z francuskim prawym skrzydłem. Zgrupowanie austriacko-rosyjskie zostało przecięte na pół i car Aleksander I chcąc ratować sytuację polecił Kutuzowowi rzucić do walki najlepsze oddziały - gwardyjski pułk preobrażeński i siemionowski oraz kawalerię pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. Kawaleria rosyjska z impetem uderzyła na Francuzów roznosząc dwa pułki piechoty, lecz Napoleon zażegnał niebezpieczeństwo wysyłając przeciwko Rosjanom szwadrony mameluków gwardii cesarskiej i strzelców konnych pod dowództwem swego adiutanta, generała Rappa, który dając rozkaz do ataku krzyknął: "Wiele pięknych pań zapłacze jutro w Petersburgu!". Kontr szarża francuska zdziesiątkowała jazdę rosyjską i zmusiła ją do panicznego odwrotu, zostawiając za sobą ponad 500 zabitych i 200 jeńców, a wśród nich księcia Repnina. Odcięte od swojego centrum lewe skrzydło sprzymierzonych całkowicie rozsypało się.
    Wojska sprzymierzonych zaczęły w panice uciekać z pola bitwy we wszystkich możliwych kierunkach. Większość sił rosyjskich pokonanych przez francuskie prawe skrzydło wycofywała się w kierunku na Wiedeń przez pokryte lodem stawy. Pod ogniem francuskiej artylerii lód załamał się, pociągając pod wodę ludzi i działa. Nie wiadomo dokładnie ile dział i ludzi Rosjanie stracili w tym miejscu, według różnych źródeł od 38 do 100 dział i od 200 do 2000 żołnierzy. W związku z tym, że Napoleon pominął ten incydent w swym biuletynie, niższe liczby mogą być bliższe prawdy

    I faza bitwy:

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/Battle_of_Austerlitz_-_Situation_at_0900%2C_2_December_1805.gif/783px-Battle_of_Austerlitz_-_Situation_at_0900%2C_2_December_1805.gif

    II faza bitwy :


    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/08/Battle_of_Austerlitz_-_Situation_at_1400%2C_2_December_1805.gif/783px-Battle_of_Austerlitz_-_Situation_at_1400%2C_2_December_1805.gif
    Armia austriacko-rosyjska straciła około 16 000 zabitych i rannych oraz 11 500 wziętych do niewoli i 176 armat. Napoleon przy stracie około 9 000 zabitych, rannych i wziętych do niewoli triumfował, a jego zwycięstwo historycy wojskowości określili jako drugie, po Kannach Hannibala, arcydzieło taktyczne w historii wojen.
    4 grudnia cesarz austriacki Franciszek II Habsburg poprosił o rozejm. Podpisany 26 grudnia 1805 roku traktat pokojowy w Preszburgu (obecnie Bratysława) zakończył wojnę z trzecią koalicją antyfrancuską, a politycznym jego skutkiem był późniejszy rozpad Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
    Określenie bitwa trzech cesarzy nie jest do końca prawidłowe, ponieważ na polu bitwy był tylko Napoleon Bonaparte i car Aleksander I.


    Wielkie Bitwy Historii Bitwa pod Austerlitz 1805




    --
    http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Austerlitz
    « Ostatnia zmiana: Luty 24, 2013, 12:58:26 pm wysłana przez House »

    wiesiek

    • Gość
    Odp: Bitwa pod Austerlitz 1805 film
    « Odpowiedź #1 dnia: Luty 24, 2013, 01:05:52 pm »
  • Publish
  • Dlaczego Napoleon zwyciężył?

    Osobiście zbadał pole przyszłej bitwy, dokładnie je zlustrował.

    Na dwie doby przed bitwą Napoleon konno i pieszo, z daleka i z bliska, kładąc się na ziemi lub oglądając całą okolicę z jakiegoś wzniesienia badał pole przyszłej bitwy. Studiował je tak doskonale, orientował się w nim  z taką swobodą, że jak mówił Savary, przedpola Austerlitz stały się dla Bonapartego tak samo znane jak okolice Paryża.

    Stosunek do żołnierzy.

    Wieczór przed bitwą pod Austerlitz spędził Bonaparte wśród żołnierzy: siadał u ognisk, żartował z żołnierzami, poznawał szarych wiarusów. I wszędzie tam gdzie się pojawił, rodziło się radosne ożywienie, dziarskość i wiara w zwycięstwo.

    Starannie przygotowana i w trakcie bitwy konsekwentnie realizowana strategia.

    Rozmieszczenie wojsk przed bitwą było drobiazgowo przemyślane. Na skraju prawej flanki znajdował się korpus Davouta, z wysuniętą nieco do przodu dywizją Frianta, w środku stały wojska dowodzone przez Soulta, na lewym skrzydle - Lannes i Murat.

    Sztuka manewrowania.

    Przeciwnik (wojska rosyjsko-austriackie) miał nad armią Napoleona przewagę dwunastu tysięcy bagnetów
    Bonaparte wiedział, że podobnie jak w 1796 roku, jak pod Montenotte, przewaga liczebna może być przełamana i zniwelowana tylko szybkością ruchów i sztuką manewrowania.

    Zasada podstawowa: nie atakować, niech wróg ufny w swą liczebną przewagę zaatakuje pierwszy.

    Gdy armia austriacko-rosyjska schodząc ze Wzgórz Praceńskich, atakowała prawe skrzydło armii francuskiej, nie unikając walki Davout powoli ale celowo, zgodnie z wcześniej przyjętymi wytycznymi Napoleona wycofywał się w głąb doliny rzeki Goldbach, pociągając za sobą nieprzyjaciela. W tym momencie środek armii sojuszniczej został poważnie osłabiony. Napoleon rzucił wówczas do boju siły główne Soulta, kóre rozdzieliły armię sojuszniczą na dwie części. Lannes i Murat natomiast zaczęli okrążać lewe skrzydło wojsk austriacko-rosyskich od południa. Davout trzymał swoje wycofujące się dywizje blisko przy sobie. W odpowiedniej chwili, nagłym zrywem, niczym puszczona po naciągnięciu sprężyna, przeszedł z obrony do kontrataku. Odrzucił ścigających i okrążył ich. Wojska sojusznicze były porozdzielane, zdeorganizowane i rozbite.

    Zasada istotna ale z pozoru mniej ważna: udawać przed wrogami strach spowodowany ich rzekoną siłą i mądrością strategiczną. Niech nabiorą pewności siebie co osłabi ich czujność.

    Cesarze Franciszek I i Aleksander I (zwłaszcza ten ostatni) przekonani, że zwyciężą gdy sytuacja zaczeła wymykać sie spod ich kontroli zdziwieni i zaskoczeni pogubili się, stracili inicjatywę i wreszcie możliwość kierowania bitwą.
    Człowiekiem, który w obozie austriacko-rosyjskim ponosił największą odpowiedzialność za klęskę był bez wątpienia car Aleksander I. Słuchał on rad młodych i niedoświadczonych generałów oraz adiutantów chcących się wybić. Również gorący zapał, nadgorliwość Wielkiego Księcia Konstantego przyczyniły się do niepowodzenia.                     
    « Ostatnia zmiana: Maj 10, 2013, 10:17:20 pm wysłana przez edu »

    Offline House

    • Designer
    • Level II
    • *****
    • Wiadomości: 621
    • Liked: 24
    • On poprosił ją o zdjęcie a ona zdjęła...
    • Grupa: 0-
    Odp: Bitwa pod Austerlitz 1805 film
    « Odpowiedź #2 dnia: Luty 24, 2013, 01:29:06 pm »
  • Publish
  • Czynników było chyba jeszcze więcej
    np wojska koalicji były różno języczne i często pułki trafiały pod komendę nieznanych sobie oficerów
    więc wojsko było pomieszane ,czynnikiem sprawczym był też młody car Rosji ,który nie słuchał rad starszych generałów gdyby to nie on podejmował strategiczne decyzje szala zwyciestwa mogła się przechylić na strone wojsk koalicji i był w tej bitwie taki moment kiedy w trakcie zaciętych walk ruszył na odsiecz pułk rosyjskich grenadierów czyli rosyjska doborowa jednostka ,która rozbijała po koleji francuskie pułki ale...niestety nic to w tej całej bitwie nie pomogło gdyż wszystkie siły po obu stronach były zaangażowane już w walce.

    Był tez w tej bitwie jeszcze 1 przerażający epizod...mianowicie francuzi zmusili w okrążeniu wojska rosyjskie do ucieczki przez zamarzniete jezioro i co kazał zrobić Napoleon kiedy uciekajacy znaleźli się na jego środku...ostrzelac jezioro z armat...lód pękł i wielu dzielnych żołnierzy wraz z całym sprzętem i końmi utoneło...

    Było to z obecnego punktu widzenia niehumanitarne ale potrafię sobie również wyobrazić co myślał wtedy Napoleon jeśli oni nie zginą przegrupują się dołączy do nich też inna częśc armi koalicji ,która to zbierałą się na Napoleona w tym czasie ale z powodu różnic w kalendarzach miedzy Austryjackim i Rosyjskim nie dotarłą na czas na miejsce bitwy,wtedy liczebność armi koalicji przewyższyłaby militarnie liczebnosc armi Napoleona jemu wówczas groziłaby klęska.

    W ogóle na Napoleona szykowała się całą Europa liczebność armi koalicji wynosiła ponad 300tyś ataki miały nastąpić na różnych frontach jednocześnie
    zadecydował też brak odpowiednio szybkiej komunikacji pomiedzy armiami...
    co pozwoliło wykonać Napoleonowi atak wyprzedzający zmasowaną siła na pojedyńcze armie
    bo gdyby one w całości uderzyły w 1 kierunku na Napoleona nie mógłby zwyciężyć
    « Ostatnia zmiana: Luty 24, 2013, 01:36:08 pm wysłana przez House »